Le Roannay
Bij het begin van dit nieuwe jaar kan ik u melden dat de meeste restaurants op één jaar tijd om en bij de 10% duurder zijn geworden, sommige zelfs meer. Dat stelde ik vast tijdens de jaarlijkse update van mijn onverbiddelijke computerfile volgestouwd met menuprijzen.
Is dat een reden om wat vaker naar Wallonië af te zakken? Doorgaans liggen de prijzen daar een stuk lager dan in Vlaanderen. Maar of dat het geval is in Le Roannay (zo genoemd naar een plaatselijk riviertje), valt nog te bezien: onder supervisie van tweesterrenchef David Martin werd chef Mathieu Vande Velde (26) hier met één ster bekroond. En we weten wat dat betekent: dan gaan de prijzen de hoogte in.
Bovendien ligt dit restaurant in een luxueus hotel vlakbij het circuit van Spa-Francorchamps, geliefd bij een publiek dat zich op enige koopkracht beroept. Gevolg: de prijzen hoeven hier niet onder te doen voor die in Vlaanderen (lunch in drie gangen voor 75 euro, menu's in vier en zes gangen voor 110 en 150 euro).
Wat de wijnkaart betreft, pas ik mijn gebruikelijke strategie toe: de wijnen boven 100 euro bekijk ik niet eens, omdat ze haast nooit voldoen aan de hoge verwachtingen die ze wekken. Gelukkig zijn er voldoende mogelijkheden om onder die kaap een voortreffelijke wijn te vinden, zoals die witte van de altesse-druif uit Savoie van het domein Quenard voor 50 euro. Of die rode van Le Roc des Anges uit Roussillon voor 49 euro. Er zijn ook een twintigtal wijnen per glas vanaf 10 euro.
De eetzaal oogt gezellig en warm, nog versterkt door de open keuken waarin een groot houtvuur brandt. Dat zal ervoor zorgen dat ik eindelijk weer eens wild kan eten - in dit geval ree - dat niet verknoeid wordt door het in een vacuümzak op lage temperatuur in een elektronisch warmwaterbad te leggen. De mooie dikke filet wordt integendeel in boter aangebraden op de plancha, en nadien hoog boven het houtvuur verder gegaard, tot het perfect rosé op mijn bord belandt, mét behoud van de textuur en smaak van wild. Wat een verademing, zeg!
Mijn wens voor dit nieuwe jaar is dat zoveel mogelijk chefs hun lagetemperatuurmachine bij het grof vuil zetten. Op de ree ligt wat geraspte parmezaan, eronder een tweeledige sauce arlequin, en erbij enkele gnocchi. Het is de keuken van deze jonge chef in een notendop: Frans als basis, maar creatief verfijnd, verlicht en verfrist.
Daarvóór heeft hij mij al aangenaam verrast met een bijna plantaardig voorgerecht op basis van bloemkool en paddenstoelen, overgoten door een bouillon van gedroogd rundsvlees. En met de zeldzame carabinero* met een verrukkelijk condiment van wasabi, avocado en sinaas en een krachtige jus van de koppen.
De prijzen mogen dan eerder op het Vlaamse dan op het Waalse niveau liggen, de verhouding tussen wat je krijgt en wat je betaalt is hier zonder meer uitstekend.
Le Roannay, Rue de Spa 155, 4970 Francorchamps, tel. 087/27.53.11, roannay.be, 's avonds open van woensdag tot zaterdag, 's middags open op donderdag, vrijdag en zondag
FOTO: Karmen Ayvazyan
* Carabinero
Deze reuzengarnaal, die vooral voorkomt in de wateren rond Spanje en Portugal, valt meteen op door zijn helrode kleur, zelfs als hij nog rauw is. Hij kreeg zijn naam van een vroeger militair politiekorps in Spanje, met helrode lijnen op het uniform. Hij wordt rauw, kort gebakken of gegrild gegeten, en wordt wel eens vergeleken met de gambero rosso uit de Middellandse Zee rond Sicilië, maar de textuur is steviger en de smaak minder zoet.
