De Herten
Denk niet dat dit nieuwe restaurant gelegen is in het 19de-eeuwse kasteel De Herten, vandaag omgevormd tot een bedrijvencentrum. Je moet wel in die buurt zijn, aan het eind van een doodlopende weg, middenin de natuur waar je vaak reeën en herten ziet. Deze voormalige hoeve werd mooi gerenoveerd door een ondernemend koppel: Nika Verhaeghe, die vakantiehuizen in de Ardennen verhuurt, en Hans Perquy, die een evenementenbureau runt. De uitbating laten ze over aan een team ter plekke, waaronder chef Michel Verdonck.
De Herten noemt zich een herberg, wat op zich al gastvrijheid en gezelligheid uitstraalt. En dat wordt ook waargemaakt door het vriendelijke onthaal, de warme sfeer binnenin, de verzorgde tafels met witte nappen, de eigentijdse muziek, het buitenterras, en de aparte bar waar je gewoon iets kan drinken met een "bar bite" erbij.
De elegante wijnglazen op de tafels zijn de voorbode van een avontuurlijke en boeiende wijnkaart, waar alle flessen, op 4 na, goedkoper dan 100 euro zijn (neem er een voorbeeld aan, sommeliers overal te lande). Er zijn ook 12 wijnen per glas (vanaf 6 euro). De prijzen op de spijskaart zijn even vriendelijk: menu's in drie en vier gangen voor 59 en 69 euro (met keuze tussen vis of vlees voor het hoofdgerecht), à la carte tussen 18 en 45 euro.
Dat komt hier goed, denkt deze ervaren tafeltijger dan. Al had hij niet verwacht dat hij een vol uur zou moeten wachten op het eerste voorgerecht in het menu. Het is wel volkomen geslaagd: dikke witte asperges met een cuisson op het scherp van de snee zodat ze knapperig en toch gaar zijn, met beurre noisette, gekonfijte eierdooier en schijfjes rauwe rabarber die voor friszurige peps zorgen.
Weer een uur later arriveert de ceviche van zeebaars, gecombineerd met blokjes gemarineerde koolrabi en gochujang*, maar de lichtzoete pittigheid die ik daarvan verwacht is nauwelijks merkbaar: ik proef alleen monotone zurigheid. Wat de hazelnoten bijbrengen, is mij een raadsel.
Het tergend trage ritme van de keuken, waar de chef volgens mij te weinig medewerkers heeft, wordt enigszins opgedreven: na drie kwartier is het hoofdgerecht daar. Tot mijn verbazing zitten daar alweer asperges in, groene weliswaar, samen met grove stukken courgette, naast twee moten lotte (of zeeduivel) in een smakelijke garnalenbisque, zilt en pittig tegelijk. Ik hou wel van de wat brutalistische stijl van de chef, zonder liflafjes of tierlantijntjes.
De keuken breekt intussen haar snelheidsrecord: een half uur later al smikkel ik van cheesecake zonder cake, maar met rabarber en verkruimelde speculoos.
Dit is een heel leuke plek, waar volgens mij nog meer in zit dan er uitkwam.
De Herten, Kampveldstraat 20, 8020 Oostkamp, tel. 050/89.73.00, deherten.be, open vanaf 17 u. van donderdag tot zaterdag, doorlopend vanaf 's middags op zondag en maandag
FOTO: KARMEN AYVAZYAN
* Gochujang
Hoe komt deze gefermenteerde rode chilipasta uit Korea in een Vlaamse herberg terecht? De chef is gehuwd met een Koreaanse. De smaak van dit condiment is pittig met zoete ondertoon, wat de ceviche mooi in balans kan brengen met de zurigheid. Van klanten kreeg de chef echter te horen dat ze het te pikant vonden, waarna hij de pasta dilueerde in olie. Tot spijt van ondergetekende. En zo kan je als chef nooit voor iedereen goed doen.
