19 ergernissen als je op hotel gaat
Als je op hotel gaat, loopt niet altijd alles zoals je had gedroomd.
1. Je kamer is nog niet klaar
Het is nochtans al namiddag, en op de website van het hotel stond dat je kan inchecken vanaf 14 uur. De reden ligt zogezegd bij je voorgangers, die een late check-out hadden gevraagd. Nooit bij de hotelorganisatie zelf.
2. Je bagage laat op zich wachten
Bij aankomst in het hotel worden je reiskoffers je meteen uit handen genomen. "Wij brengen ze wel naar uw kamer!" Maar als je in je kamer arriveert, laat de bagagejongen op zich wachten. Je zit dus te niksen in een lege hotelkamer, en je kan nog niet weg omdat je het een en ander nodig hebt uit je koffer. Even bellen naar de receptie. (Eerst zoeken welk nummer je daarvoor moet intoetsen want het staat niet op het telefoontoestel.) "De bagagejongen komt meteen!" Na een halfuur is hij er.
3. Een promotie? Aan de balie weten ze van niets.
Je bent ingegaan op een promotie op het internet, waaronder twee gratis drankjes in de bar. Maar het personeel aan de balie weet van niets. "Dit moeten we even met de hotelmanager overleggen." Je dringt aan: "Kan u zelf eens op de webstite van uw eigen hotel kijken?" Hé ja, die promotie staat er inderdaad op.
4. Je kamer komt niet overeen met de beschrijving.
Dat de kamer kleiner en minder verzorgd is dan ze op het internet leek, tot daar aan toe. Maar het beloofde "zicht op zee" beperkt zich tot een streep vocht in de verte. Of werd u een "city view" voorgespiegeld? Dat is dan wellicht voorbehouden voor kamers op een hoger gelegen verdieping, want vanuit jouw kamer kijk je tegen de muur van een ander gebouw aan.
5. Er is slechts plaats om één koffer te zetten.
Reizen de meeste koppels met slechts één koffer? Zelfs in dubbele hotelkamers vind je steevast maar één rek om je koffer op te zetten. De andere moet je dus naast je bed op de vloer leggen (als daar plaats voor is), op het bureau (als dat er is) of in een zetel (als die er staat).
6. En jij dacht dat je voor verlichting gewoon op een knop hoefde te drukken?
De verlichtingsspecialist die hier aan het werk is geweest, is ongetwijfeld een genie, want een normale sterveling raakt er niet wijs uit. Meerdere schakelaars op hetzelfde schakelbord bedienen elk een andere verlichtingsbron. Er zijn schakelaars die meerdere lichten tegelijk bedienen. Wil je slechts één specifieke lamp aan hebben, bijvoorbeeld naast je bed, dan moet je de andere één voor één uitschakelen (gesteld dat je de afzonderlijke schakelaars daarvoor vindt). Tiens, plots ontdek je ook een schakelaar die alle lichten tegelijk aan en uit doet gaan. Gelukkig heb je even de tijd om dit wonderlijke verlichtingsplan te bestuderen: je koffers zijn immers nog niet gearriveerd (zie ergernis 2).
7. Licht genoeg, maar een extra stopcontact is er niet.
De hoogbegaafde electricien die het verlichtingsplan heeft uitgedokterd, heeft aan alles gedacht, behalve aan wat echt nodig is. Zoals een vrij stopcontact om je pc of smartphone op te laden.
8. Voor de bediening van de tv moet je computerwetenschappen gestudeerd hebben.
Het hotel dat zich eigentijds wil profileren, biedt natuurlijk een televisie aan met alle mogelijkheden van het digitale tijdperk. In de korte tijd dat je in deze kamer verblijft, gebruik je er daar uiteraard maar enkele van: aan en uit. Op zoek naar het gewenste kanaal? Vermits de afstandsbediening 52 toetsen telt, blijkt dat minder makkelijk dan gedacht. Vooral omdat de kanaalnummers die op het bijgevoegde blad staan, niet overeenkomen met de kanalen op het scherm.
9. Hoe krijg je dat vervelende rode tv-lichtje uit?
Een annex van de vorige ergernis merk je pas als je 's avonds alle lichten uitdoet (gesteld dat je de juiste schakelaars nog vindt). Dan zie je dat het rode lichtje van de televisie nog brandt, wat storend is als je wil inslapen. Je zoekt op de televisie zelf en op de afstandsbediening of je dat lichtje kan uitzetten: het kan niet. Het enige wat werkt, is de stekker uit de televisie trekken (als die tenminste bereikbaar is).
10. De wifi werkt prima. In de lobby op het gelijkvloers.
Er is geen hotel meer zonder wifi. Maar of je er altijd makkelijk toegang toe hebt, is een andere zaak. Soms is het betalend, soms niet. Soms is er een wachtwoord, dan weer niet. Soms zijn er twee codes nodig (een username en een password). Soms is je code je familienaam, maar verkeerd gespeld. Soms werkt het, dan weer niet. "Uw kamer ligt in een afgelegen vleugel van het hotel, maar op het gelijkvloers is er geen probleem."
11. Je wil de airconditioning bedienen maar dat gaat niet.
Heeft onze geniale electricien (zie ergernissen 6 en 7) zich ook met de airco bezig gehouden? Het is ijskoud in de kamer. Maar je kan de airco zelf niet bedienen. Daarvoor moet een onderhoudstechnicus langs komen, met een speciale sleutel om het zekeringenkastje in je kamer te openen en de betreffende zekering af te zetten. Nadien kan je de airco natuurlijk niet meer opzetten. Let op: er zijn ook hotelkamers waar je de airco wel zelf kan bedienen. Hopelijk kan je er wijs uit en werkt het.
12. Het systeem om de gordijnen open en dicht te doen is ingenieus: het werkt niet.
Welk modern hotel wil nog manueel te bedienen gordijnen? Vandaag moet dit op electrische wijze gebeuren. Zo staan er nog meer schakelaartjes op het schakelbord, zodat je je nog vaker van schakelaar vergist. En een befaamde wet uit de fysica zegt: alles wat electrisch werkt, kan haperen. Iets wat je pas merkt als je wil gaan slapen. Of als je wakker wordt.
13. Er kan geen raam open.
Gezien het hoge aantal zelfmoorden onder hotelgangers die blootgesteld werden aan de 12 voorgaande ergernissen, is het begrijpelijk dat het hotel ervoor koos om geen raam te voorzien dat je kan openen. Een systeem van luchtverversing moet dat opvangen. Helaas werkt dat ook op electriciteit.
14. In de mini-bar tref je alleen maxi-prijzen aan.
Dorst is een frequent voorkomend verschijnsel bij hotelgangers, vooral in kamers die onvoldoende verlucht zijn (omdat er geen raam open kan), of waar de airco op volle toeren draait (omdat je hem niet kan afzetten). Dat heeft hoteldirecties op het idee gebracht om een lucratief handeltje op te zetten: de mini-bar. Omdat er in de nabije omgeving niets anders te krijgen is, vallen de winstmarges buiten de normale wet van vraag en aanbod.
15. Hoe schakel je over van de badkraan naar de douche?
Vermits de douche zich in het bad bevindt, moet je het water van de badkraan omschakelen naar de douche. Maar hoe doe je dat? Sanitaire voorzieningen zijn zoals verlichtingsplannen: hoe gesofisticeerder ze zijn, hoe minder je er wijs uit raakt. Het ergste zijn douchecellen waarin water uit verschillende openingen gestroomd komt: vanuit een handdouche en vanuit een douchekop bovenaan, aangevuld met zijwaartse stralen. Niet te verwonderen dat douches en kranen in hotels vaak lekken: er wordt uit pure wanhoop te veel aan gedraaid en gewrongen.
16. Pas 's nachts merk je een constant gebrom.
Je had er overdag niet meteen op gelet. Maar nu het volledig stil is in je kamer, valt het des te meer op: een constant gebrom. Je doet het licht aan en probeert te lokaliseren waar het vandaan komt. Is het een electrisch circuit in de muur of bovenop het vals plafond van je kamer? Misschien komt het wel vanbuiten, omdat je kamer zich vlakbij de centrale afvoer van de airconditioning bevindt? Wacht tot morgenvroeg: dan merk je aan de bijhorende geur dat je kamer eigenlijk boven de centrale keuken ligt.
17. Je buren willen hun grootste emoties absoluut met je delen.
Het schijnt dat de meest intieme verzoeningen tussen man en vrouw geschieden na de meest klinkende ruzies. Psychologen hebben die vaststelling wellicht gedaan toen ze in hotelkamers logeerden met even dunne muren als die van jouw kamer.
18. De wekker gaat af op het uur dat een vorige hotelgast had ingesteld.
Blijkbaar moest die een heel vroege vlucht halen. Hoe zet je die wekker nu af? En hoe maak je de programmatie van dat uur ongedaan? De wekker ziet er supersonisch uit, maar de handleiding is niet te vinden.
19. En ten slotte: het ontbijt.
Dit onderdeel van een hotelbezoek biedt eigenlijk stof voor een volledig nieuw artikel. Over de mandjes met "viennoiseries" van de vorige dag(en), de plastic vlootjes met ranzige boter, de smaakloze confituur in potjes. Of over de lichtzurige geur in menige ontbijtruimte die aan een schoolrefter doet denken. Ik beperk mij hier tot iets wat ik mij al vele jaren afvraag: waarom krijg je meteen koffie of thee ingeschonken, nog vòòr het fruitsap eraan komt? Smaaktechnisch is de combinatie tussen beide een gruwel, zodat je dus moet wachten tot het brood en/of de ontbijtkoeken gebracht worden. Maar dan is je koffie of thee al koud. Je kan natuurlijk ook vragen om de koffie of thee pas later te schenken. Maar dan is het momentum voorbij, en wordt het een heksentoer om opnieuw aandacht te krijgen van het bedienende personeel.
