La Villa Emily
Iets meer dan een jaar geleden belandde ik in dit restaurant dat toen nog Emily Ristorante heette. Een initiatief van Pierre Degand, bekende kleermaker van de Brusselse bourgeoisie, als duwtje in de rug voor zijn dochter Emily die haar managementstudies bijna had afgerond aan een internationale hotelschool. Als kok werd de Italiaan Vincenzo Regine aangetrokken, afkomstig uit het restaurant Bocconi van het chique Hotel Amigo, maar lijdend aan een moeilijk te genezen ziekte: luiheid. Terwijl zijn twee hulpkoks zich afjakkerden in de kleine open keuken, dartelde Regine doorheen de eetzaal om de clientèle te entertainen over de gerechten die aan zijn genie ontsproten waren. Het resultaat was ernaar: slordig en overprijsd. Emily kwam die avond ook even langs, ik zag dat haar sportief autootje voorzien was van de nummerplaat EMILY, wat erop kan wijzen dat ze niet beschikte over die belangrijke eigenschap in de horeca dat je de klanten laat schitteren in plaats van jezelf.
Afijn, ik besliste om niet over Emily Ristorante te schrijven, omdat ik vermoedde dat het niet lang zou bestaan. En zo geschiedde. Onlangs werd het verkocht aan Serge Litvine, de zakenman uit de voedingssector die daarmee aan zijn derde culinaire Villa toe is (na La Villa Lorraine en La Villa in the Sky). De kok heet nu Mathieu Jacri (32), een man met een parcours langs Bruneau, Comme Chez Soi, Bon Bon en Le Chalet de la Forêt, kortom: het Brusselse sterrenmilieu waaruit Litvine graag put en dat ook erg geliefd is bij Michelin-inspecteurs, wat commercieel gezien nooit kwaad kan.
Als zakenman houdt Litvine van winstmarges: zijn restaurants zijn altijd peperduur. Een piepklein glas huischampagne kost hier 15 euro (weliswaar van het uitstekende merk Billecart-Salmon). De menu's horen bij de duurste van de markt: voor drie, vier en vijf gangen betaal je respectievelijk 67, 84 en 98 euro. Je krijgt er wel iets voor in de plaats: een prachtig kader, een voiturier voor de deur en een professionele bediening in de beide landstalen (nog altijd geen evidentie in Brussel).
Ook Jacri stelt niet teleur. Een wervelende mengeling van aardpeer, truffel en spek van Carrara wordt gevolgd door succulente gekonfijte lamsschouder, elegant versneden in mootjes, met geglaceerde wortel, saffraan, en vierkante aardappelkroketjes. Duidelijk Frans geïnspireerd, maar actueel en evenwichtig. Het nagerecht - peer met peperkoek, gelei van citroenmelisse en ijs van koffie - werd iets te duidelijk samengesteld vanuit de koelkast en diepvries, en wekt daarom minder enthousiasme.
Jacri is een talent om te volgen en slaagt erin om de hoge prijzen van zijn werkgever verteerbaar te maken.
La Villa Emily, Abdijstraat 4, 1000 Brussel, tel. 02/318.18.58, www.lavillaemily.be, gesloten op zondag, maandag en zaterdagmiddag
