Restaurants met de beste prijs/kwaliteit volgens culinair recensent Bruno Vanspauwen

Colette

Foodnews

Colette

Er was een tijd dat chefs futuristische gerechtjes in elkaar dienden te knutselen om on trend te zijn. Vandaag inspireren ze zich weer op hun voorouders, dat blijkt althans uit de naam van menig nieuw eethuis. We hadden al Julia in Koksijde, Jacqueline in Boechout, Alberte en Alice in Gent, en nu blijkt in Westerlo ene oma Colette gewoond te hebben, in de woning waar haar kleinkind Thijs Vervloet (25) zijn restaurant heeft ondergebracht en het haar naam heeft gegeven.

Op zijn cv prijken nochtans L'Atelier de Joël Robuchon in Parijs en 't Zilte in Antwerpen, niet bepaald nostalgische zaken. Maar hij werkte ook bij Johan Segers van 't Fornuis, waar je altijd wat culinaire oerkennis kan opdoen.

Behalve de locatie zelf is in Colette echter geen spoor van grootmoeders tijd terug te vinden. Het interieur is eigentijds elegant, met gesteven wit linnen en blinkend servies op de tafels, wat in een periode van restaurants die op studentencafés lijken, wel eens een verademing is. De keuken is actueel Frans, Vervloet werd duidelijk het sterkst geïnspireerd door zijn tijd in Parijs. Dat blijkt al uit het eerste voorgerecht: Noordzeekrab op een gel van pompelmoes, afgetopt met schijfjes avocado. Strak en geometrisch van presentatie, maar met zuivere en natuurlijke smaken in een fijn geschakeerde combinatie.

Het frisse register wordt dan verlaten voor het smeuïger werk, zoals sint-jakobsnoten in een schuimend witte emulsie van schelpdieren en witloof. Jammer dat de kok er niet aan dacht dat schelpdieren al zoveel zilte smaak afleveren dat het gebruik van zout aangepast dient te worden. Ossestaart met een gepocheerd ei is een evident succesnummer maar nogal kloek als voorgerecht. Zeker omdat daarna uitstekend Simmenthal rundsvlees vergezeld wordt van een toast met merg en mosterd, gekonfijte aardappel en frisse sla. Vervolgens zie ik "chocolade, mousse, ganache, crumble en sorbet" op het menu staan, waardoor ik vrees voor het gekende allegaartje van structuurtjes. Maar de ingrediënten werden samengebald in één zwarte bol, mooi en krachtig in al zijn eenvoud.

Het eerste en laatste gerecht zijn verrassend, daartussen kleurt Vervloet wat braver binnen de lijntjes. Al moet ik toegeven dat deze gedachte pas in mij opkomt nadat ik elk bord genoeglijk heb leeggesmikkeld. En daarvoor niet eens zoveel heb betaald (3 en 5 gangen voor 34 en 64 euro). Voorlopig kreeg de keuken meer aandacht dan de wijnkaart, met slechts hier en daar een boeiende wijn tussen saaie Franse klassiekers.

Hier is een sterk trio aan het werk, met Vervloets zus en vriendin die zich toegewijd over de bediening ontfermen. Dat grootmoeder Colette dat op haar 85ste nog mag meemaken. 


Colette, Sint-Lambertusstraat 9, 2260 Westerlo, tel. 014/74.94.74, www.restaurantcolette.be, gesloten op dinsdag, woensdag en zaterdagmiddag