Bachtekerke
Hoe is deze nieuwe brasserie zo snel een place to be geworden? Is het de ligging in de Latemse gordel van welstand rond Gent? Het terras langs de Leie, meer dan dubbel zo groot als de eetzaal binnenin? Of zou het de lounge music zijn die doorheen het pand dreunt, wat hier kennelijk nog altijd hip wordt bevonden? De dure spijs- en wijnkaart kunnen ook een rol spelen, althans voor wie graag zijn koopkracht etaleert.
Wat er ook van zij, de tent zit vol als ik er op een doordeweekse dinsdagavond arriveer. Hoewel het weer er te fris voor is, hebben mensen op het terras gereserveerd omdat er binnen geen plaats meer was. Hopelijk doen ze dat omdat de kwaliteit van het eten exceptioneel is. Dat kan snel gecheckt worden met mijn Onverbiddellijke Brasserietest van de garnaalkroket (€ 18 voor 2 stuks). Maar er wordt gemeld dat er geen meer voorradig is.
Dan maar een voorgerecht dat mij is bijgebleven uit Spaans Baskenland: een combinatie van inktvis en pittige txistorra-worstjes, in een saus van tomaat, paprika en peterselie (€ 18). Zelden zo'n vettige troep gezien, de ingrediënten drijven in de olie. Kennelijk vond de chef dit nog te droog, want hij kwakte er nog een emulsie bovenop die aan cocktailsaus doet denken. Aan de overkant van de tafel wordt luidop gedroomd over een authentiek voorgerechtje met witte pens, merg, dragon en cevenne-ui: de realiteit blijkt een megaschijf pens te zijn, doordrenkt van vet, die eerder naar doorweekt brood dan naar vlees smaakt (€ 12). Minder vet is de ceviche van zeebaars met guacamole, chili, rode ui en koriander, maar die mist dan weer pit en smaak (€ 18).
Ik hoop op beterschap met de hoevekip uit Baskenland van het kwaliteitslabel Aradoa, gebraden in een houtskooloven (€ 56 voor 2 personen). Met moeite kan ik een kreet van afgrijzen onderdrukken als ik zie dat de versneden stukken in een alweer vettige saus liggen ondergedompeld. Waar bovendien nog room aan toegevoegd werd, wellicht omdat de chef ze anders te licht vond. In een aparte kom ligt een mengeling van "seizoensgroenten" te blinken en te glimmen van het vet, alsof ze niet één maar al meerdere keren werden opgebakken. En zo zien ook de groenten naast het melklam eruit (€ 35). Beide kommen vol groenten worden integraal teruggestuurd naar de keuken, klaar voor een volgende bakbeurt. De lading aardappelmousseline en de vracht gratin dauphinois volgen.
Eigenaar en chef Pieter De Troyer (37) was vroeger de privékok van Jeroen Piqueur, ik kijk voor alle zekerheid de rekening nog eens goed na.
Net vòòr ik vertrek komt een dienster, met twee borden in de hand, vragen voor wie de côte à l'os bestemd is.
Geen idee waarom dit restaurant zo snel een place to be is geworden.
Bachtekerke, Bachtekerkestraat 9, 9800 Bachte-Maria-Leerne, tel. 09/273.53.00, www.bachtekerke.be, gesloten op zaterdagmiddag en woensdag
