Mojo
Heeft u ook al eens mensen in uw gezelschap gehad die niet kunnen beslissen wat ze gaan eten? Vaak gebeurt dat uit angst dat ze iets niet zullen lusten, een overblijfsel uit de kindertijd als de smaakontwikkeling nog niet tot volle wasdom is gekomen. Gelukkig voor hen zijn de allergieën en intoleranties in de mode geraakt, waardoor ze hun culinaire regressie anders kunnen verpakken. Chefs worden er horendol van, en ik ook.
Het omgekeerde - dat je alles lust en aan geen enkele allergie of intolerantie lijdt - kan ook zorgen voor keuzestress. Dat ervaar ik als ik likkebaardend vòòr het zwarte bord van de vis- en zeevruchtenbistro Mojo sta, waarop alle suggesties geschreven staan. Oesters, gerookte paling, brandade van kabeljauw, coquilles uit Dieppe, bouillabaisse, rode poon, tarbot, roggevleugel, zalm, zeetong, daurade, zeebaars ... Alles zou ik wel willen eten! Ik ben bovendien binnengekomen langs een grote toog waarop al die vissen en zeevruchten op ijs liggen uitgestald, en langs een vivarium met kreeften. Het maakt er de keuze niet makkelijker op.
Het doorhakken van knopen vormt echter een belangrijk onderdeel van mijn stiel, en vastberaden laat ik zes oesters aanrukken, Zeeuwse "creuses" en Franse "fines de claires", elk in hun genre voortreffelijk (€ 2,90 per stuk). Koel geserveerd op crushed ijs, citroentje en pepermolen bij de hand, glaasje Entre-Deux-Mers aan de lippen: feest op een doordeweekse dinsdagavond! Al wordt de pret wel enigszins gedrukt door de trieste wijnkaart, terwijl er nochtans goede wijnglazen op de tafels staan.
De chipirones (inktvisjes) a la plancha bezorgen mij gelukkig dat licht euforische gevoel dat je kan overvallen wanneer alles perfect is: kraakvers, net opgebakken, mals en zilt, opgepept met Chileense kruiden die aan "piment d' Espelette" doen denken (€ 13,50). Aan de overkant van de tafel is de zee woeliger: de palingkroketten smaken meer naar bloem dan naar paling (€ 12,50).
Het is moeilijk aan een verse zeetong "meunière" te weerstaan, zeker als de prijs beduidend lager ligt dan op vele andere plaatsen (€ 28,90). Een detail dat ik waardeer: het bord is warm, zodat de vis ook warm blijft. De frieten, de mayonaise, het slaatje, het is allemaal zoals het hoort te zijn: oervlaams en smakelijk.
Op de andere oever verschijnen mosselen en venusschelpen "marinières", jammer dat de kok er room aan toevoegde zodat de zilte smaak van de schelpdieren wordt onderdrukt (€ 13,50).
De eigenaars van Mojo zijn Johan en Nuria Dua, broer en zus, stammend uit een familie met horeca in de genen. Zij weten waar de Vlaming van houdt: van eenvoudige gerechten met verse ingrediënten, vlotte bediening en scherpe prijzen. En ook van goede wijnen, maar dat zijn ze vergeten.
Mojo, Kasteelpleinstraat 54-56, 2000 Antwerpen, tel. 03/237.49.00, www.visbistro-mojo.be, gesloten op zaterdagmiddag, zondag en maandag
