Oficina
Waarom is Oficina op korte tijd zo'n hype geworden in Brussel?
Dat de eigenaars uit een ander hip eethuis kwamen, heeft zeker geholpen. Kok Orry Sterckx en zaalmeesteres Sanne Van Camp werkten vroeger bij Humphrey, je weet wel, waar die vroegere souschef van Noma kookt op het gelijkvloers van een rocklabel.
Vervolgens kozen zij voor een hippe buurt, de Dansaertwijk, je weet wel, waar vroeger niemand wou wonen en nu iedereen.
Het interieur lieten ze met tweedehands bric-à-brac inrichten door Frédéric Nicolay, je weet wel, die kerel die een hand heeft in zowat alle hotspots van deze buurt.
En zo stapelden de succesingrediënten zich op: geen gekende boulevard maar een duister achterafstraatje, culinaire focus op "veggie" en "soulfood", een zwart bord met daarop tien gerechten gekribbeld en een tiental wijnen per glas, muziek van vintage jazz over Frans chanson naar alternatieve rock, en last but not least: lage prijzen (voorgerechten tussen 7 en 10 euro, hoofdgerechten tussen 11 en 20 euro, lunchmenu voor 10 euro).
Een van de kelners spreekt alleen Engels, de kok en kokkin in de piepkleine keuken ogen ook kosmopoliet. Kortom: alles waarmee chefs als Kobe Desramaults, Olly Ceulenaere en Davy Schellemans als eerste uitpakten en succes boekten, wordt nu driftig gekopieerd. De vraag is: wordt er ook even goed gekookt? Orry Sterckx is alvast nergens meer te bespeuren: hij is op wereldreis vertrokken. Dat heb je met die kosmopolieten.
Champagne verwacht ik niet in deze prettig nonchalante tent, en aan de cava waag ik mij niet wegens teveel kans op bocht. Een glas Pouilly-Fumé van Château de Tracy dan maar, en dat valt als aperitief best mee (€ 8).
Een mix van diverse koolsoorten (rode en witte kool, spruiten, boerenkool ...), met stukjes blauwe kaas en chutney van tomaat, oogt wat slordig, maar de smaken zijn goed gedoseerd (€ 9).
Burrata met pesto is ordentelijker gerangschikt in het bord, smaakt vers en fris, maar is her en der te zout, vaak een gevolg van keukenstress waardoor men gerechten te haastig en onzorgvuldig op smaak brengt (€ 9). Vooral de caesar salad met gerookte kip heeft daaronder geleden, en is over de hele lijn te zout (€ 10).
"Er zijn nog mensen die dat gezegd hebben", zegt Sanne Van Camp rechtuit. Ik had liever gehad dat er dan iets aan gedaan werd.
De slordigheid keert terug in de mengeling van knolgroenten, voor het overige best wel smakelijk (€ 15). Langzaam gekookte ham aan het been is hartverwarmend in deze tijd van het jaar en wordt vergezeld van aardappelen en groenten die ik al eens in andere gerechten heb aangetroffen (€ 20).
Sterckx en Van Camp hebben de tijdsgeest goed aangevoeld, en mits je het gebrek aan verfijning door de vingers ziet, kan je hier voor weinig geld treffelijk eten.
Oficina, Aalststraat 16, 1000 Brussel, tel. 0472 04 95 30, www.facebook.com/OficinaBrussels, gesloten op zaterdag en zondag
