Le Comptoir de Marie
Wie is voor de inwoners van Mons de bekendste persoon na Elio di Rupo? Dat zou wel eens Luc Broutard kunnen zijn. Hij is wat men in Wallonië "un gourmand" noemt: iemand die dol is op lekker eten. Maar het staat ook voor "gulzig": aan één restaurant had deze ondernemende kok niet genoeg. La Table du Boucher is nochtans de drukst bezochte brasserie van de stad, waar hij vooral zijn liefde voor kwaliteitsvlees belijdt. Maar hij wilde er nog een restaurant voor vis en zeevruchten bij: La Madeleine. Zijn laatste worp is Le Comptoir de Marie (zo genoemd naar zijn vrouw), waar alles draait rond Spaans-mediterrane tapas.
Broutard is een liefhebber en kenner van topproducten. Maar hij neemt er nogal veel op zijn vork, en dat wreekt zich wel eens in de uitvoering. Ooit was ik door een vriend van hem uitgenodigd in La Table du Boucher. We werden onthaald door Broutard lui-même en aten er een onvergetelijke maaltijd, van een culinair niveau dat je zelden in een brasserie aantreft. Later ging ik er nog eens terug, onaangekondigd. Broutard was nergens te bespeuren, en het niveau was gezakt tot op dat van een doorsnee brasserie, met fouten en slordigheden.
Wie imperiale ambities heeft zoals hij, moet over goede uitvoerende chefs beschikken. Voor Le Comptoir de Marie wierf hij Terence Van Heer aan, een Waalse kok die lange tijd in Spanje woonde en werkte: geen nadeel als je een tapasconcept wil neerzetten.
"Comptoir" mag je letterlijk nemen: beneden is er net genoeg plaats voor een lange toog met 15 krukken, op de minder gezellige bovenverdieping staan nog 16 krukken aan hoge tafels. Een prima huischampagne Belin (€ 12 per glas) vergezelt een plank vol verrukkelijke Spaanse charcuterie waarvoor je terstond naar Spanje wil verhuizen (€ 12).
De zeven gerechten à la carte kan je ook als tapasmenu krijgen: een aantrekkelijke formule (€ 37). Maar wat men in Wallonië onder een tapasportie verstaat, is in Vlaanderen gewoon een voorgerecht: dat wordt zwoegen om het einde te halen. Gespreid over drie uur (niet bepaald het tempo dat bij dit concept past) proef ik van pittige gazpacho, frigokoude burrata en variëteiten van tomaat, à la minute gebakken kokkels met snippers chorizo, een wat overdadig versierde carpaccio van rode tonijn, dagverse goudbrasem in vissoep van eergisteren, gerijpt Holsteinrund met boterpuree en zoute zeekraal, en aardbeien met versgedraaid vanilleijs. Het niveau wisselt nogal van gerecht tot gerecht, maar 5,3 euro per gang is echt wel een koopje, zeker vergeleken met Vlaanderen waar 10 euro per gang al een bodemprijs is.
Naar verluidt heeft Broutard nu plannen voor een groot gastronomisch restaurant. "Un gourmand", ik zei het al.
Le Comptoir de Marie, rue d'Enghien 8, 7000 Mons, tel. 065/87.29.49, www.lecomptoirdemarie.be, gesloten op zondag en maandag
