C-Jules
Heeft u al eens samen gekookt als koppel? En bent u nog altijd samen? Julie Baekelandt (28) en Cederic De Mey (29) zijn al tien jaar een koppel. En ze staan nog altijd samen in de keuken. Het geheim? Een duidelijke taakverdeling. Hij houdt zich vooral bezig met het vlees en de vis, zij met de garnituur en de nagerechten.
Ik leerde hen kennen in Brasserie Vinois in Deurle, waar ze voor een injectie van energie en vernieuwing zorgden. Ik was dan ook nieuwsgierig naar hun eerste eigen restaurant. Op de wijnkaart zie ik tot mijn grote vreugde enkele gerijpte wijnen staan, tegen redelijke prijzen bovendien: steeds zeldzamer in het restaurantwezen. Ook het feit dat er geen muzak wordt gedraaid, maar songs van echte artiesten, stemt mij altijd gelukkiger. Maar laten we vooral niet vergeten waarom ik hier zit: om te eten.
Gebakken leidt ons nationale witblauwe rund zelden tot euforie, rauw kan het meer bekoren. Zeker indien het, zoals hier, als carpaccio flinterdun gesneden is zonder waterig te zijn, en bestrooid werd met "sneeuw" van parmezaan. Dat laatste heeft minder smaak dan geraspte schilfers, maar brengt meer frisheid, altijd aangenaam voor de opener van een menu. Leve het bijgevoegde toastje met één van mijn "guilty pleasures": warm merg.
"Pasta vongole" staat op het menu tussen aanhalingstekens, waardoor ik een creatieve variant verwacht. Maar het is wel degelijk gewone pasta met tomaat en venusschelpen. Geen gedroogde maar verse pasta: een detail dat ik kan appreciëren. Maar ze is te weinig doordrongen van de zilte smaak van de schelpen. Ach, die Italianen zijn zo moeilijk te evenaren.
Wilde eend: een mijn favoriete wildsoorten maar in de bereiding ervan moet je voortdurend waakzaam zijn. Vandaar wellicht dat zoveel jonge chefs hun toevlucht nemen tot de lagetemperatuurmachine, genaamd Roner. Resultaat: mals vlees, maar zonder jus, structuur en smaak, tenzij die van lever. Jammer, want de garnituur van crème van knolselder, rode biet, girollen en spruitenblaadjes is verzorgd. Sta mij toe een oproep te doen aan al die lagetemperatuurchefs alvorens zij in dit seizoen nog meer wild verknallen: probeer ook eens de klassieke bak- en braadwijze, en vergelijk het resultaat met dat van de Roner.
Julie troost mij met een fijn nagerecht:" tarte tatin" met verse, smeltzachte appel, en een bol ijs van tonkaboon dat net de juiste temperatuur heeft om het taartje niet te overdonderen.
Menu's in drie en vier gangen kosten 43 en 55 euro, iets duurder dan andere evenwaardige restaurants. En nu ga ik op zoek naar een plek waar wilde eend goed wordt klaargemaakt.
C-Jules, Markt 15, 9620 Zottegem, tel. 09/279.11.18, www.c-jules.be, gesloten op zaterdagmiddag, maandag en dinsdag
