Hoe is het in De Superette?
Kobe Desramaults (34) noemde zijn bistro De Vitrine zijn "maitresse", De Superette "een natte droom die uitkomt". Het is in de psychoanalyse bekend dat eten vaak een surrogaat is voor sex. Ik moet mij ook eens laten onderzoeken.
In deze voormalige superette wordt nu brood gebakken zoals vroeger, in een houtoven en met biologisch meel gemalen in een windmolen. De bakkerin is een Amerikaanse, Sarah Lemke (34), bezeten van graan, deeg en vuur.
Als een kok een bakkerij opent, kan je er donder op zeggen dat er ook gegeten zal worden. Ontbijt, broodjeslunch, diner of een koffiemoment, het kan hier allemaal. Daar zorgen andere jonge vrouwen voor, allemaal met een verschillende nationaliteit. Wereldburger Desramaults loves it.
Alleen 's avonds kan je reserveren, maar het menu lijkt dan eerder een variant op De Vitrine. Ik concentreerde mij op het bakkerijconcept, kocht op een ochtend alles wat nog voorradig was om het aan de eigen ontbijttafel grondig te researchen, en schoof vervolgens aan voor de lunch. U merkt het: drukke werkdagen.
Die heeft een interieurarchitect hier niet gehad: Desramaults heeft veel zelf gedaan. Beter gezegd: veel onafgewerkt gelaten. Met als resultaat een interieur dat het midden houdt tussen een kraakpand en een rommelmarkt. Maar mèt een ziel. Naast koken kan Desramauls ook een sterk concept neerzetten: dat is zeldzaam.
Over de bakkerij kan ik kort zijn: wat Sarah Lemke uit haar oven tovert, daar word je helemaal warm van. Al moet je wel bereid zijn meer te betalen dan bij de doorsnee bakker. En dan de lunch: eindelijk een plek waar belegd brood geen junkfood is. Twee dikke boterhammen zijn rijkelijk voorzien van kipsla, groene sla en piccalilly-uitjes voor crunchy plezier (€ 11), en van verrukkelijke pastrami van het Holsteinerrund met zuurkool (€ 12,50). Eigenlijk is dat nu al voldoende voor een lunch. Maar ik zet door met "Welsh rare bit", een dubbele toast met ondraaglijk verleidelijk smeltende pancetta, Oud Brugge-kaas en bechamel (€ 9,50). Zelfs een simpele "groene sla" smaakt krachtig en gevarieerd, omdat ze samengesteld is uit verschillende slasoorten en kruiden, aangemaakt met een karnemelkdressing en bestrooid met geraspte mierikswortel (€ 8). Zelfs zonder honger kan een spie custardtaart met rabarber er nog bij (€ 7). En toch geen spoor van zwaarte in de maag: zo gaat dat met kwaliteitsproducten.
Desramaults komt vaak in de media, en onlangs nog werd In De Wulf door bloggers en foodies uitgeroepen tot beste restaurant van Europa. Dat creëert alsmaar hogere verwachtingen, en ik was niet van plan hem bordjes cadeau te doen. Maar hier kan ik niet tegenop. De Superette is ruw en simpel, maar steengoed.
De Superette, Guldenspoorstraat 29, 9000 Gent, www.de-superette.be, gesloten op maandag en dinsdag
