Eyckerhof
In onzekere tijden hebben wij de neiging terug te keren naar vertrouwde waarden: eindelijk heb ik een valabel excuus, opgediept uit mijn beperkte kennis van de psychologie, om mij naar het Eyckerhof te begeven. Tot hiertoe ben ik er altijd weggebleven: klassieke instituten, ondergebracht in gerestaureerde oude hoeves, hebben mij nooit spontaan kunnen bekoren. Zeker niet als ze al sinds 1987 bestaan en 27 jaar lang een Michelinster torsen.
De tijd is nu evenwel gekomen om mijn fobie voor oubolligheid opzij te zetten en chef Ferdy Debecker te leren kennen, zij het via een afhaalmenu in vier gangen dat hij meteen na de lockdown introduceerde en wekelijks vernieuwt (€ 59, de prijs van een menu op restaurant). Daarmee reageerde hij sneller dan vele jonge chefs op deze ongekende situatie: misschien omdat hij eerst economie studeerde alvorens op zijn 18de naar de hotelschool te gaan?
Ik heb mijn bestelling via mail overgemaakt onder een andere naam, en sta op het afgesproken uur ter plekke om het menu op te halen. Het is al half zeven als ik terug thuis ben, waardoor ik de meegebrachte proviand niet meer in de koelkast hoef te zetten, maar de festiviteiten meteen kan opstarten met gepofte jonge prei en zalm in witte wijnsaus. Een gerecht in lijn met het imago van het restaurant: klassiek maar deskundig bereid. En nogal zout, wat bij klassieke koks wel vaker voorkomt.
Tarbot met asperges, broodkorstjes en spekreepjes was eigenlijk het tweede voorgerecht, maar ik had gevraagd of ik dat als hoofdgerecht kon krijgen. Ten eerste omdat ik geen vertrouwen heb in een biefstuk van Belgisch witblauw die als hoofdgerecht op het menu staat, ten tweede omdat drie gangen ruim voldoende zijn voor de nutritionele behoefte van onze species, ten derde omdat de combinatie van asperges, broodkorstjes en spekjes als een signatuurgerecht van chef Debecker te boek staat.
Waar is de tijd dat chefs met zo'n eenvoudige creatie nog konden scoren? Vandaag moeten ze minstens met kaffirlimoen, gojibes of ras el hanout uitpakken om nog enig effect te sorteren in de foodiesgemeenschap. Helaas stel ik vast dat de broodkorstjes en spekjes niet in het afhaalpakket zitten. Werden ze vergeten of is het omdat ik de tarbot als hoofdgerecht vroeg? Het nadeel van takeaway is dat er niets meer overlegd en rechtgezet kan worden.
Voor wie zou denken dat ik reeds bij het ontbijt van de volgende dag ben beland: omelette Sibérienne is geen omelet, maar een nagerecht uit de oude doos van cake, ijs en geklopt eiwit. Hier werd er nog framboos bij aangekondigd, maar dat blijkt aardbei te zijn: logischer in dit seizoen. Het seizoen waarin hopelijk de horeca weer in al haar glorie opengaat.
Eyckerhof, Spuistraat 21, 2880 Bornem, tel. 03/889.07.18, eyckerhof.be, bestelling elke dag via telefoon, mail en website, afhaling elke dag van 11.30 tot 12.30 u. en van 17.30 tot 18.30 u.
