Le Tournant
Deze bistro werd dit jaar door Gault&Millau met de beste "Prijs-Plezierverhouding" bekroond, maar veel plezier beleef ik er aanvankelijk niet. Ik had mij nochtans verheugd op de fantastische wijnkaart met namen die elke wijnliefhebber doen dromen: Ganevat uit de Jura, Pacalet en Derain uit Bourgogne, Foillard uit Beaujolais, Pfifferling en Gramenon uit de Rhône, Hauvette en Trévallon uit Provence, Arena uit Corsica. Maar tot tweemaal toe zie ik mij genoodzaakt een glas wijn terug te sturen: de eerste keer een "pétillant naturel" (natuurlijke schuimwijn) van het domein La Grange Tiphaine uit de Loirestreek wegens zo plat als Spa blauw, de tweede keer een chenin blanc van Mathieu Cosme, ook uit de Loire, wegens geoxideerd. Tweemaal vraag ik om de fles te zien, tweemaal bevestigt ze wat ik geproefd heb: bijna leeg met nog een restkwakje wijn erin.
Ik produceer mijn vriendelijkste glimlach en zeg: "Met een wijnkaart van dit niveau had ik verwacht dat jullie wijnen per glas beter zouden zijn." De jongeman druipt af en gaat overleggen achter de toog, zijn vrouwelijke collega komt met een nieuw voorstel: een muscadet "Amphibolite" van Jo Landron (€ 6 per glas). Een schitterende wijn, en deze keer uit een net geopende fles. Je moet in restaurants zo vaak op je strepen staan als er wijnen per glas geserveerd worden: altijd riskeer je verlepte restjes van de vorige dagen opgesolferd te krijgen.
Het eten komt eraan, hopelijk geen restjes van vorige borden. Maar de charcuterie van de hoeve Cuvry in Beersel - rillettes van eend en paté van varken - is zonder meer uitmuntend (10 en 11 euro). Net zoals het brood van natuurdesem. Het komt nog goed, denk ik opgelucht, terwijl ik nip van een glas verfijnde pinot noir van het domein Rieffel uit de Elzas (€ 6,50).
De hoofdgerechten temperen dat heropflakkerende enthousiasme. Van een kok verwacht ik niet dat hij een master in grafische vormgeving heeft, maar een beetje orde en overzicht op het bord stel ik toch op prijs. Hier liggen aardappelen en allerhande seizoensgroenten nogal slordig naast, onder en bovenop de contrefilet van Holstein, nochtans goed van kwaliteit en cuisson (21 euro). Dezelfde groenten, deze keer met rijst, werden met dezelfde nonchalance over een bord met iets te lang gebakken gamba's gedrapeerd (24 euro).
De "tournant" draait in een keukenbrigade mee in alle afdelingen: zou eigenaar Denis Delcampe hiermee zichzelf bedoelen? Hij staat er in de keuken in elk geval bijna alleen voor. Vroeger was hij een filmproducent. Hij kreeg de kans om zijn favoriete bistro over te nemen, en ging avondcursussen koken volgen. Geslaagd met voldoening, denk ik.
Le Tournant, Waversesteenweg 168, 1050 Brussel, tel. 02/502.61.65, www.restaurantletournant.com, alleen 's avonds open behalve op donderdag- en vrijdagmiddag, gesloten op zondag
