Bistro Lust
Met een familienaam als Lust kan je overal terecht in de culinaire wereld, je kan er zelfs je restaurant naar noemen. Dat deed Johan Lust dan ook. Hij staat zelf in voor de bediening en trok dit jaar een nieuwe chef aan: Wouter Vandeput (28), die zeven jaar werkte in de keuken van Luzine. Kent u Luzine nog? In alreeds vervlogen tijden was dit het restaurant van Jeroen Meus, maar die zag meer heil in een hotdogketen en liet zijn restaurant over aan zijn chef en schoonbroer Didier De Roover. Die veranderde de naam prompt in Ratata, maar moest al even prompt de deuren sluiten.
Daar is Wouter Vandeput mooi aan ontsnapt. Maar niet aan een bezoek van ondergetekende. Want die wil er natuurlijk bij zijn als er zich belangwekkende veranderingen voltrekken in het culinaire landschap.
Johan Lust doet mij denken aan zo'n eeuwige student die in Leuven blijft hangen en dan maar de horeca induikt. Vriendelijk en vol goede wil, maar niet bepaald overlopend van professionalisme. Ach, wat doet het er toe? In de keuken staat een jong talent dat mij van mijn stoel gaat blazen. Liefst nadat ik mijn verdienstelijke huischampagne Drappier heb opgedronken a.u.b. Helaas is die slechts per halve fles verkrijgbaar in deze stad waar alleen industriële pils per glas geschonken wordt (€ 36). Overigens drink je hier misschien beter bier dan wijn, want van de wijnkaart word je niet vrolijk.
Van de menuprijzen dan weer wel: drie en vier gangen voor 39 en 47 euro, met voor elke gang de keuze tussen twee gerechten. Tomaat, hangop (uitgelekte yoghurt), kwartelei, komkommer en zoete paprika vormen een goed gedoseerd en geschakeerd slaatje, terwijl een land-en-zeecombinatie van gamba en buikspek iets te veel wil contrasteren door de gamba rauw te laten en het buikspek te karameliseren.
Voortreffelijke huisgemaakte worst van everzwijn en pistachenoot wordt begeleid door gebakken witloof met veldsla, walnoot en knolselder, waardoor ik al denk bij het hoofdgerecht te zijn aanbeland.
Dat blijkt achteraf een geluk te zijn, want het hoofdgerecht is de miskleun van de avond. Dit eerste fazantje van het wildseizoen 2015 zal mij nog lang heugen: volkomen uitgedroogd en smaakloos, piepend tussen de tanden als isomo. De rimpelige garnituur - risotto van tarwe en pompoen met bittere distelzwam - ziet eruit alsof hij sinds gisteren onder de warmtebrug heeft gestaan.
Met de nagerechten herstelt de kok de aangerichte schade: taartje van citrus met gepofte rijst, meringue en witte chocolade, en pannenkoek met appel en ijs van gezouten karamel.
De komst van deze jonge chef heeft deze bistro een nieuwe schwung gegeven. Maar er moet toch nog een en ander verbeteren eer ik lust heb om hier terug te keren.
Bistro Lust, Wieringstraat 14, 3000 Leuven, tel. 016/23.12.23, www.bistrolust.be, gesloten op zaterdag en zondag
