Cesarino
Altijd boeiend om rond te wandelen in Knokke, je komt er geregeld een CEO tegen die - in een poging om aan de grijsheid van het dagelijkse maatpak te ontsnappen - een knalrode bermuda heeft aangetrokken. In dit reservaat van mensen die zich graag onderscheiden, maar uiteindelijk toch weer allemaal hetzelfde doen, strijken ook graag restaurateurs neder, aangetrokken door de plaatselijke koopkracht die naar verluidt hoger ligt dan elders.
Gianna Piretti en haar man Diego Poppe zijn eigenaars van een take-away voor pizza's, die dit jaar uitgebreid werd tot een heus Italiaans restaurant, uniek gelegen in het stationsgebouw van Knokke. De geldschieter van deze mooi en knus ingerichte zaak, met elementen en materialen die aan een treinstation refereren, is papa Piretti, die in sportief-modieuze outfit de klanten entertaint, terwijl zijn dochter en schoonzoon attent en efficiënt de bediening verzorgen.
De man heeft er ook zijn "Piretti Art Gallery" ondergebracht. Hopend op klanten die na de maaltijd met een kunstwerkje naar huis gaan? Voor het eten hebben ze alvast fors betaald: "antipasti" en pasta's boven de kaap van 20 euro, de hoofdgerechten duurder dan 30 euro. De Siciliaanse chef Massimiliano Tricarico probeert dat te verantwoorden met een soort Armani-versie van de Italiaanse keuken.
Daar horen dure ingrediënten bij: kaviaar, truffel, langoustine. Maar een degelijke spumante "metodo classico" is niet voorhanden. Dus bestel ik meteen een fles uit de goede wijnkaart, samen met een carpaccio van het zeldzame chianina-rund, voor de gelegenheid genereus bestrooid met schijfjes zomertruffel (€ 27). Discreet gekruid en geserveerd op kamertemperatuur komt de fijne smaak van het vlees optimaal tot zijn recht. Aan de overzijde van de tafel komt een even uitmuntende carpaccio van tonijn, bestrooid met pijnboompitten en kleine mosselen (€ 28).
Maar dan is het feest voorbij. Tagliolini met zomertruffel wordt verknoeid door een te lange kooktijd en door de vermenging met een romige saus die de delicate smaak van de truffel teniet doet (€ 28). De aangekondigde courgette en langoustine voor de paccheri (een soort kleine cannelloni) blijken minuscule stukjes te zijn, vermengd in een romige bisquesaus "à la française" (€ 26).
Tegen mijn gewoonte in, puur uit barmhartigheid om de kok nog een kans te geven, bestel ik een "secondo piatto": kraakverse goudbrasem die helaas in dezelfde bisque zwemt, en omringd wordt door een lukrake mix van verschillende groenten (€ 34).
Cesarino is een mooie zaak met veel potentieel en zaakvoerders die hun best doen. Maar de verwachtingen die het interieur en de prijzen oproepen, worden voorlopig niet waargemaakt in het bord.
Cesarino, Maurice Lippensplein 26, 8300 Knokke-Heist, tel. 0471/08.23.28, www.cesarino.be, gesloten op maandag
