Osteria Agricola Toscana
Podere del Grillo is een Toscaans landbouwbedrijf dat haar producten niet langer via de gebruikelijke distributiekanalen aan het publiek wil aanbieden, maar rechtstreeks via eigen restaurants. Het opende haar eerste osteria in San Miniato, de hoofdstad van de Toscaanse truffel. En nu ook in Brussel, middenin de Europese wijk. Een volgende vestiging in Londen staat gepland.
Kijk, van zo'n initiatief kan ik nog eens echt enthousiast worden. We kennen de strategie van de grootschalige voedingsdistributie: de leveranciers onder druk zetten om alsmaar goedkoper te verkopen, en zoveel mogelijk winst in eigen zak steken. Podere del Grillo wilde in dat systeem niet blijven meedraaien. Maar in plaats van te klagen en bij de pakken te blijven zitten, hebben ze - om het in landbouwjargon te zeggen - de koe bij de horens gevat. Intussen worden er ook producten uit nabijgelegen boerderijen bij het project betrokken.
Helemaal in de stemming voor een avondje maatschappelijk verantwoord tafelen, hoopte ik in stilte toch dat het ook culinair verantwoord zou zijn. Want wie goede intenties heeft, kan daarom nog niet goed koken. Het schept alvast vertrouwen dat de vrouw van de eigenaar persoonlijk uit Italië is overgekomen om de keuken op te starten.
Het hapje vooraf kwam recht uit de Toscaanse volkskeuken: een salade van stukjes brood met olijfolie, ajuin en tomaat. Daarin smaakte het brood overigens beter dan in het broodmandje: het mag dan gemaakt zijn van graan uit de eigen boerderij, goed brood bakken is nooit een kwaliteit van de Italianen geweest.
Het menu verandert elke dag. Ik ging van start met een frisse burrata (een mozzarella gevuld met room en stukjes mozarella), sober vergezeld van basilicum en een mirepoix van verse groenten (€ 15). Risotto met spelt en prei was zonder meer verrukkelijk. Gaartijd, smaak, evenwicht, textuur: het stond allemaal op punt (€ 15). Spaghetti met courgette was een typevoorbeeld van de Italiaanse keuken: veel smaak met weinig ingrediënten. Al was er op voorhand teveel pecorino door gemengd wat het geheel nogal zwaar maakte (€ 15). De kip "alla cacciatora" - in een saus van tomaat en olijven - was, dixit de vrouw van de eigenaar, "deze ochtend uit Toscane gearriveerd". Op grond van de kwaliteit ervan besloot ik voorlopig niet te twijfelen aan die bewering (€ 18).
Osteria Agricola Toscana roept de sfeer op van een landelijke taverne en brengt een authentieke keuken die niet uitblinkt in finesse maar wel eerlijk en voedzaam is.
Ik heb er alvast meer vertrouwen in dan in het aanbod van een supermarkt.
Osteria Agricola Toscana, Livingstonelaan 20, 1000 Brussel, tel. 02/231.64.07, www.osteriaagricola.eu, gesloten op zaterdagmiddag en zondag
