Zabonprés
Ik wed dat de meesten onder u nog nooit van Zabonprés hebben gehoord. Noch van het gehucht in de gemeente Stoumont, zo'n 40 kilometer ten zuiden van Luik, noch van het gelijknamige restaurant dat hier gelegen is. Welnu, u moet er beslist eens naartoe gaan. Ooit was het een klein kayakstation, vlakbij de rivier Amblève gelegen, in een groene vallei omgeven door beboste heuvels. De kok Stéphane Op't Roodt en zijn vrouw namen het over en maakten er, door gestage uitbreiding, een restaurant van dat in de streek zeer geliefd is. Niet alleen door de bucolische ligging, ook door de hartelijke sfeer en de bijzondere prijs-kwaliteitverhouding. Een menu in drie gangen kost hier 35 €: dat kom je in Vlaanderen niet vaak tegen. Zeker niet als je voor elke gang ook nog eens de keuze hebt tussen twee gerechten. En als je daarnaast een wijnkaart krijgt waarvan elke wijnliefhebber instant lyrisch wordt, met ruim 500 referenties. Ze is - naar goede gewoonte in Wallonië - bijna uitsluitend op Frankrijk gericht, maar dan wel met het beste dat dit wijnland te bieden heeft. Tegen prijzen waar alweer geen enkel Vlaams restaurant aan kan tippen, ook voor wijnen die al meerdere jaren flesrijping achter de rug hebben. Heb ik u al over de huischampagne verteld? Die is van Larmandier-Bernier, een excellent domein, en kost 8 € per glas, een prijs die men elders al voor een ordinaire cava durft te vragen.
Omdat de prijzen hier toch zo laag zijn, bestel ik vòòr het menu nog een voorgerecht om te delen: rillettes van konijn met een verrukkelijke bol ijs van mosterd, zoet en pikant tegelijk (13 €). Aan begeleidende slaatjes kan je vaak afleiden welk type kok in de keuken staat: een die zich niet graag moe maakt (twee blaadje sla met bruine randen), of een die er echt voor gaat (vers, krokant, vermengd met groene kruiden, pittig aangemaakt). Hoef ik nog aan te stippen tot welke categorie Stéphane Op't Roodt behoort?
Het eigenlijke menu begint met een lasagne van koningskrab, die in een diep bord wordt gepresenteerd en doet denken aan een typisch Franse soufflé, zo licht en schuimend is de bereiding met een saus van verse tomaat en basilicum, gegratineerd in de oven. Er wordt gezwegen aan tafel, alleen gesmikkeld en gezucht. Toch jammer dat het brood niet beter is.
Dan is het tijd voor een kwartel, gevuld met kalfsgehakt vermengd met verse groene kruiden. Het vogeltje had sappiger gekund, de Provençaalse garnituur moet dat compenseren: tapenade van zwarte olijf, een taartje van aubergine, courgette en tomaat en kleine aardappels in de schil met olijfolie en fleur de sel. Grote culinaire kunst is het niet, maar aan smaak en karakter geen gebrek. En wat een genereuze porties.
De Provence komt alweer dichtbij met een lauw soepje van gepocheerde partjes perzik met ijs van perzik en enkele aalbessen voor de pittig-zure toets. Vers, zuiver, smakelijk, zoals alles hier.
Al heeft Zabonprés geen Michelinster (wel een "bib gourmand"), toch staat hier een indrukwekkende collectie van oude Michelingidsen sinds het begin van vorige eeuw tentoongesteld. Het maakt de sfeer nog wat nostalgischer.
Buiten stroomt de Amblève, er komt mist tussen de groene heuvels hangen. Zelfs als het weer zich niet leent tot een diner op het grote terras, voel je je hier met vakantie.
Zabonprés, Gare de Stoumont 3, 4987 Stoumont, tel. 080/78.56.72, www.zabonpres.be, gesloten op maandag en dinsdag (tijdens herfst en winter alleen open op vrijdagavond, zaterdag en zondag)
