Humphrey
Waar is de tijd dat koks nog gefotografeerd werden in hun keuken, met hun koksvest aan en koksmuts op het hoofd? Op de website van zijn nieuwe restaurant staat de jonge chef Yannick Van Aeken (29), met getrimd baardje en donkere outfit, in een weids landschap, visionair turend in de verte: het lijkt wel de cd-hoes van een rockster. Misschien kwam de inspiratie van de locatie van zijn restaurant: op het gelijkvloers van het rocklabel PIAS. Of was het omdat hij als souschef heeft gewerkt bij Noma, het best gehypete restaurant van de wereld? Dan wil je niet gezien worden als de zoveelste kok die een eethuisje start. Koks hebben geleerd fotografie te gebruiken om een imago neer te zetten. Sergio Herman kijkt soms in de lens alsof hij op het punt staat een criminele bende op te rollen of een uitslaande brand te bedwingen. De kok als held: Pierre Wynants heeft er nooit aan gedacht.
Heel toepasselijk staat Yannick in het midden van de eetzaal te koken, op een podium als het ware, omringd door zijn fans. Ook het interieur steelt de show: een originele mix van een Amerikaanse saloon en een Scandinavisch biorestaurant. En wekt het verwondering dat gekozen werd voor een trendy eetconcept? Onder het motto "sharing is caring" worden zestien gerechten gepresenteerd "om te delen" (van 7 tot 15 euro).
Dat vergt evenwel gerechten die zodanig geconcipieerd worden dat ze makkelijk deelbaar zijn, wat hier niet altijd het geval is: soms heb je geen andere optie dan elkaars bord overhoop te halen. De porties variëren bovendien: soms voldoende voor één persoon, soms voor een tafel van vier. Ook de stijl van de gerechten is uiteenlopend: van verrassend (peer met haringkaviaar en walnoten) tot voorspelbaar (avocado met lenteui), van verfijnd (schuimige bisque met krab en aardappel) tot quasi fastfood (kippenvleugels in een grove korst met selder en blauwe kaas). Gecombineerd met het nobele "sharing" leidt dat wel eens tot een wirwar van smaken.
Misschien ben ik iets te kritisch: uiteindelijk at ik hier wel goed tegen scherpe prijzen. Maar zonder de wow-factor die je verwacht van een kok die zijn voorgeschiedenis bij Noma graag in de verf zet.
Mede-oprichter Glen Ramaekers, nog wat onzeker in de bediening, zorgde voor een beknopte maar kosmopolitische wijnkaart met 12 wijnen per glas (van 6 tot 12 euro, de meeste flessen onder 50 euro), en enkele artisanale bieren.
Vraagt u zich af waar de naam Humphrey vandaan komt? Het muzieklabel PIAS verwijst naar de legendarische zin "Play it again, Sam" in de film Casablanca, uitgesproken door - jawel - Humphrey Bogart. Een culinair recensent moet vandaag in meerdere artistieke disciplines thuis zijn.
Humphrey, Sint-Laurensstraat 36-38, 1000 Brussel, tel. 02/219.39.16, www.humphreyrestaurant.com, gesloten op zaterdag en zondag
